Wypracowania z lektur liceum, technikum

Maryś Tarłowski był jednym z głównych bohaterów noweli Elizy Orzeszkowej pod tytułem „Gloria victis”, a poniższe wypracowanie stanowi charakterystykę tego bohatera. „Nie był ani silny, ani urodziwy, ani bogaty. Był wątły, drobny, na twarzy różowy i biały, a oczy miał jak u dziewczyny łagodne, czyste i tak błękitne, jak te niezapominajki. Wcale też niedawno minęło mu lat dwadzieścia”. On i jego siostra Aniela byli sierotami. Kochali się jednak bardzo i

Aniela Tarłowska była jedną z bohaterek występujących w noweli E. Orzeszkowej pod tytułem „Gloria victis”. Nie mieli rodziców, „byli sami na świecie tylko we dwoje”. Urodą bardzo przypominała swego brata. Była drobnej budowy ciała, miała jasne włosy i delikatne wrażliwe spojrzenie. Mieli „ te same rysy cery i na rysach rozlane wyrazy”. Każdą chwilę spędzali razem, byli niemal jak papużki nierozłączki, wszystko robili razem. „I kochaliż się, kochali! Pracowali razem.

Głównym i tytułowym bohaterem opowiadania A. Czechowa jest kapral Priszybiejew. Bohater to emerytowany żołnierz, pełniący urząd mundurowy w jednej z rosyjskich wsi. Był to starszy mężczyzna o srogim wyglądzie, stanowczy i surowy. Miał chrypliwy głos, brzmiący nieco groźnie. Mężczyzna większość swojego życia spędził na służbie wojskowej, więc może to było po części powodem jego zamiłowania do przepisów i wszelkich regulaminów. W wiosce, w której mieszkał starał się dbać i ład

Poniższe wypracowanie stanowi charakterystykę tytułowej bohaterki opowiadania A. Czechowa, Szczukiny. Była  ona żoną asesora kolegialnego, Szczukina, który został zwolniony z pracy z powodu przedłużającej się choroby. Była dobrą żoną, pracowitą gospodynią, spokojną starszą kobietą, która wraz z mężem wiodła skromne życie. Ich sytuacja materialna uległa pogorszeniu po utracie pracy przez Szczukina. Żona Szczukina w poczuciu niesprawiedliwości udawała się od urzędu do urzędu, by odzyskać niesprawiedliwie zabrane pieniądze. Jednak żaden z

Głównym bohaterem opowiadania „Śmierć urzędnika” A. Czechowa był Czerwiakow. Był on rosyjskim urzędnikiem, pełnił funkcję egzekutora. Jako urzędnik gorliwie wykonywał swoją pracę, starając się jednocześnie nie podpaść przełożonym. Czerwiakow był człowiekiem skromnym i cichym, starał się nie wyróżniać z tłumu. Nie lubił zwracać na siebie uwagi, szczególnie przełożonych. Był człowiekiem niepozornym. Pewnego dnia w teatrze przytrafiło mu się coś dziwnego, niechcący nakichał na siedzącego tuż przed sobą generała. Wydarzenie to

Generał Brizżałow był jedną z postaci występujących w opowiadaniu Czechowa pod tytułem „Śmierć urzędnika”. Był to starszy człowiek na wysokim stanowisku. Swoją osobą, ale głównie zajmowanym stanowiskiem wzbudzał strach i ogromny szacunek swoich podwładnych. Nikt nie był w stanie mu się przeciwstawić, ani tym bardziej narazić na szwank jego opinii. Był to jednak starszy człowiek, spokojny, miły, cierpliwy i wyrozumiały. Potrafił jednak okazywać wyższość nad podwładnymi, traktować ich z ignorancją

Bielikow jest tytułowym bohaterem opowiadania A. Czechowa „Człowiek w futerale”. Jego losy poznajemy z ust gimnazjalnego nauczyciela, Burkina, który prezentuje swoją opowieść towarzyszowi polowań, Iwanowi Iwanyczowi. Bielikow był nauczycielem Greki. Człowiek ten uwielbiał ład i porządek. Przesadnie dbał o zdrowie, unikał spotkań towarzyskich. Był też dziwakiem, który miał nieprzejednaną awersję do otaczającego go świata. Zwykle ubierał się bardzo ciepło, z obawy przed chorobą czy innymi zarazkami. Przesadnie dbał o zdrowie.

Oczumiełow jest tytułowym bohaterem opowiadania autorstwa A. Czechowa pod tytułem „Kameleon”. Był człowiekiem zajmującym niskie stanowisko urzędnicze. Był naczelnikiem policji. W stosunku do podwładnych był człowiekiem okrutnym i bezwzględnym. Nie interesował się ich losem i problemami. Nie liczyła się dla niego krzywda i niesprawiedliwość z jaką podchodził do podwładnych. Uwielbiał być chwalony i poklepywany za swoje osiągniecia. Lubił, gdy przyznawano mu rację. Czuł swoją wyższość nad nimi i chętnie ją

Chriukin jest jednym z bohaterów opowiadania „Kameleon” autorstwa A. Czechowa. Jest on jubilerem, zwykłym obywatelem, który pewnego dnia zostaje pogryziony przez nieznajomego psa. Gdy dochodzi do krzywdy, wokół zbiera się mnóstwo świadków rządnych szybkiego rozwikłania sprawy i osądzenia winnego. Sprawą zajmuje się niejaki Oczumiełow, naczelnik policji. Chriukin zeznaje, co nastąpiło, lecz pod wpływem pewnych informacji, nie może oczekiwać sprawiedliwego wyroku i pomyślnego załatwienia sprawy. Okazuje się bowiem, że naczelnik nie

Głównymi bohaterami opowiadań Czechowa są ludzie obejmujący urzędnicze stanowiska. Oczumiełow występujący w „Kameleonie” był naczelnikiem policji, natomiast Czerwiakow ze „Śmierci urzędnika” był egzekutorem miejskim. Obu mężczyzn łączył paraliżujący strach przed zwierzchnikami i ich srogimi karami za niedopełnienie obowiązków bądź jakikolwiek sprzeciw. Panowie wypełniali swoje obowiązki nie zgodnie z literą prawa, lecz tak by dopasować się do decyzji i poglądów zwierzchników. Obaj bohaterowie nie mieli poczucia własnej wartości, nie mieli współczucia