STANISŁAW WYSPIAŃSKI urodził się 15 stycznia 1869 roku w Krakowie, zmarł również w Krakowie 28 listopada 1907 roku. Zapisał się w historii jako człowiek będący jednym z twórców przełomu w sztuce polskiej na przełomie XIX i XX wieku. Był także reformatorem teatru za sprawą swych nowych koncepcji dotyczących inscenizacji. W trakcie całej swej twórczości dążył do tego by stworzyć dramat monumentalny, który zachowywał będzie tradycje wielkiej dramaturgii romantycznej.
Ojcem artysty był Franciszek Wyspiański, rzeźbiarz. Stanisław swą edukację pobierał w gimnazjum św. Anny. W roku 1887 rozpoczął naukę malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Uczęszczał również na Uniwersytet Jagielloński, gdzie słucha ł wykładów na temat historii sztuki, historii i literatury.
Na początku lat 90 ubiegłego wieku przebywał kilkakrotnie w Paryżu, w okresie tym wiele czasu poświęcał na malowanie oraz coraz bardziej interesował się teatrem. Doprowadziło go to do podjęcia pracy w Teatrze Miejskim w Krakowie. Początkowo jako malarz-dekorator, by później rozwijać swą twórczość dramatyczną. W roku 1902 został docentem Akademii Sztuk Pięknych.
Do grona najbardziej rozpoznawalnych jego dzieł zaliczyć można: Wesele, Warszawianka, Wyzwolenie, Lelewel, Noc listopadowa, Powrót Odysa.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum