Kazimierz Przerwa – Tetmajer urodził się 12 lutego 1865 roku w Ludźmierzu na Podhalu, zmarł natomiast 18 stycznia 1940 roku w Warszawie. Był synem powstańca listopadowego. Po tym jak rodzice Kazimierza utracili majątek przenieśli się z synem do Krakowa. Tam też młody Tetmajer podjął studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Niedługo po tym wyjechał do Warszawy, stamtąd zaś do Heidelbergu, gdzie kontynuował proces własnej edukacji.
W roku 1921 objął stanowisko prezesa Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy, a w roku 1928 wyróżniony został nagrodą literacką miasta Warszawy. Niestety życie zakończył w całkowitym zapomnieniu i osamotnieniu. Przyczyny tego faktu dopatrywać się można w chorobie psychicznej, na którą cierpiał u kresu swych dni.
Kazimierz Przerwa – Tetmajer był znakomitym polskim poetą, nowelistą i powieściopisarzem. Był wybitnym przedstawicielem Młodej Polski. Jego przyrodnim bratem był utalentowany malarz Włodzimierz Tetmajer.
Przeważająca większość jego dzieł to utwory o charakterze poetyckim. Pierwsze wiersze pisał już w trakcie nauki na studiach w Krakowie. Pierwszy tom zawierający jego poezję ukazał się w 1891 roku. Jego kolejne dzieła zapewniły mu miejsce wśród najlepszych i najpopularniejszych poetów.
Wśród jego utworów znajdują się min.: Ksiądz Piotr, Z wielkiego domu, Koniec epopei, Anioł śmierci oraz Panna Mery, Sfinks, Prometeusz, Zawisza Czarny, Judasz.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum