Albert Camus urodził się w 1913 roku w Algierii, zmarł śmiercią tragiczną w wypadku samochodowym w 1960 roku. Jego rodzicami byli Francuz i Hiszpanka. Po tym jak ukończył liceum rozpoczął naukę w szkole wyższej na kierunku filozoficznym. Był współzałożycielem teatru ludowego, tworzonego przez grupę młodych robotników. Swój debiut artystyczny miał w roku 1937 wydając zbiór esejów pod tytułem „Prawa i lewa strona”. Jego zainteresowania krążyły głównie wokół polityki i dziennikarstwa.
Podczas okupacji hitlerowskiej znajdował się we Francji, gdzie był członkiem ruchu oporu. W czasie tym w swym dorobku artystycznym ma już powieść „Obcy” oraz esej zatytułowany „Mit o Syzyfie”. W roku 1945 światło dzienne ujrzało jego największe dzieło będące sztuką pod tytułem „Kaligula”.
Twórczość Camusa to głównie i przede wszystkim poruszanie tematów dotyczących zagrożeń etycznych oraz postaw ludzkich dotyczących zła panującego na świecie. Z poglądów głęboko pesymistycznych autor płynnie przeszedł do głęboko pojmowanego humanizmu, który głosił, iż człowiek powinien przeciwstawić się złu tego świata.
Jego najsłynniejsze dzieła to: Obcy, Sprawiedliwi, Dżuma, Upadek, Dwie strony medalu, Wygnanie i królestwo.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum