Krzysztof Kamil Baczyński urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie, zmarł 4 sierpnia 1944 roku w Warszawie. Był jednym z polskich poetów należących do pokolenia Kolumbów. Był również żołnierzem Armii Krajowej, podharcmistrzem Szarych Szeregów, który zginął w czasie powstania warszawskiego. Jego ojcem był Stanisław Baczyński, który był działaczem socjalistycznym, a także żołnierzem Legionów Polskich. Matka to Stefania Zieleńczyk, nauczycielka i autorka szkolnych podręczników.
Naukę rozpoczął w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego. Świadectwo dojrzałości otrzymał w maju 1939 roku. Już w tym okresie wyróżniał się spośród pozostałych rówieśników wielkim zaznajomieniem się z współczesną literaturą. Poza tym znał również bardzo dobrze literaturę francuską, co przełożyło się bezpośrednio na pisanie przez niego wierszy po francusku.
Wybuch wojny pozbawił go możliwości studiowania w Akademii Sztuk Pięknych, co było jego marzeniem. Udało mu się przez niecały rok studiować polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Naukę tę przerwał na rzecz konspiracji i poezji. Jego twórczość ceniona była bardzo wysoko przez żyjących jemu współcześnie krytyków. Tematyka, jaką obejmowała jego twórczość byłą bardzo szeroka, od patriotyzmu, historii po filozofię i miłość. Wyraźny wpływ na poetę miały utwory romantyczne, głównie Słowackiego.
Wśród jego dział znajdują się: Zamknięty echem, Dwie miłości, Wiersze wybrane, Arkusz poetycki Nr 1, Śpiew z pożogi.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum