Apollo to postać boga w greckiej mitologii, który był synem władcy Olimpu – Zeusa i Leto, należącej do drugiego pokolenia tytanów. Bóg ten według Greków przyszedł na świat na wyspie Delos, gdzie jego matka znalazła schronienie przed wężem nasłanym na nią przez zazdrosną Herę. Poza samym Apollo na świat przyszła wtedy również jego bliźniacza siostra Artemida. Uważano go za boga piękna, życia, śmierci oraz muzyki, patrona sztuki i poezji. Miał on rzekomo przebywać na Parnasie i stamtąd zsyłać ludziom natchnienie.
Tak naprawdę Apollo był bogiem o bardzo szerokich ale zarazem sprzecznych kompetencjach, uważano go za bóstwo androgyniczne – u którego występuje połączenie przeciwieństw, także płciowych. Z początku uważano go za boga nagłej i gwałtownej śmierci. Brało się to z interpretacji jego imienia, które w jednym z tłumaczeń oznacza „niszczę, zabijam”. Postać ta łączyła w sobie zarówno cechy bóstwa władającego niebem, utożsamianym ze Słońcem (płodność, wszechwiedza, sprawiedliwość), a zarazem bóstwo zrodzone z ziemi (ciemność, śmierć).