Wawrzuś Skowronek – charakterystyka bohatera, „Historia żółtej ciżemki”

Wawrzuś Skowronek był głównym bohaterem książki A. Domańskiej pod tytułem „Historia żółtej ciżemki”, a poniższe wypracowanie jest charakterystyką tej postaci. Wawrzuś był ośmioletnim chłopcem pochodzącym z ubogiej chłopskiej rodziny. Mieszkał we wsi poręba. Jego ulubionym zajęciem było rzeźbienie w drewnie. Chłopiec oddawał się swej pasji bez reszty, co wpędziło go w nie lada kłopoty. Pewnego dnia, nie dopilnował wypasanych krów, które weszły w koszę miejscowemu proboszczowi. Ścigany przez pachołków księdza, Wawrzuś musiał uciekać. Podczas ucieczki zgubił się w lesie. Po kilku dniach samotnej wędrówki napotkał rodzinę wiłów, wędrownych kuglarzy, do których się przyłączył. Obiecano mu, że w zamian za służbę, oni pomogą mu wrócić do domu. Tak się jednak nie stało. Chłopca zmuszano do ogromnego wysiłku i ciężkich ćwiczeń. Musiał opanować sztukę żonglerki oraz spacerowania po linie. Za źle wykonane zadania był bity i poniżany, więc pewnej nocy chłopiec uciekł i zupełnie przypadkiem znalazł się w Krakowie i trawił pod opiekę Jana Długosza. Wypracowanie zawiera 609 wyrazów / 4137 znaków.

Wawrzuś Skowronek był głównym bohaterem książki A. Domańskiej pod tytułem „Historia żółtej ciżemki”, a poniższe wypracowanie jest charakterystyką tej postaci.

Wawrzuś był ośmioletnim chłopcem pochodzącym z ubogiej chłopskiej rodziny. Mieszkał wraz z rodzicami i siostrami we wsi Poręba. Zajmował się wypasaniem krów.

Wawrzuś był ślicznym i uroczym chłopcem. Miał jasne włosy i bystre spojrzenie. Był zwinnym i szybkim chłopcem. Na dłoniach miał liczne ślady po koziku, którym strugał figurki w drewnie.

Jego ulubionym zajęciem było rzeźbienie w drewnie. Chłopiec oddawał się swej pasji bez reszty, co wpędziło go w nie lada kłopoty. Pewnego dnia, nie dopilnował wypasanych krów, które weszły w koszę miejscowemu proboszczowi. Ścigany przez pachołków księdza, Wawrzuś musiał uciekać. Podczas ucieczki zgubił się w lesie. Po kilku dniach samotnej wędrówki napotkał rodzinę wiłów, wędrownych kuglarzy, do których się przyłączył. Obiecano mu, że w zamian za służbę, oni pomogą mu wrócić do domu. Tak się jednak nie stało. Chłopca zmuszano do ogromnego wysiłku i ciężkich ćwiczeń. Musiał opanować sztukę żonglerki oraz spacerowania po linie. Chłopiec wytrwale ćwiczył i nie poddawał się, starał się ze wszystkich sił podołać wyzwaniom, jednak nie zawsze mu się to udawało. Za źle wykonane zadania był bity i poniżany, więc pewnej nocy chłopiec uciekł i zupełnie przypadkiem znalazł się w Krakowie i trawił pod opiekę Jana Długosza. Ten bardzo szybko dostrzegł niezwykły talent rzeźbiarski chłopca i postanowił oddać go na naukę do samego mistrza Wita Stwosza, który przygotowywał ołtarz do kościoła Mariackiego.

Był to okres niezwykle trudny dla bohatera, bowiem mistrz był niezwykle wymagającym i precyzyjnym rzeźbiarzem. Wawrzuś musiał ciężko i solidnie pracować i uczyć się zawodu. Bohater był jednak bardzo pilnym i skrupulatnym uczniem. Był dokładny i sumienny, wytrwały i skupiony na swojej pracy. W końcu po latach nauki mógł się realizować w swej pasji i wykonywać samodzielnie figury do dzieła mistrza Stwosza. Dzięki swej pracowitości i sumienności szybko zyskał szacunek mistrza i stał się jego ulubionym uczniem. Wit Stwosz był bardzo zadowolony z wyników młodzieńca.

Wawrzon był niezwykle utalentowanym chłopcem, robił to co lubił i oddawał się temu bez reszty. Był jednak również doskonałym obserwatorem, dostrzegał otaczający go świat. Był bardzo religijnym chłopcem, prawdomównym i szczerym. Brzydził się kłamstwem i kradzieżą, dlatego nie zawahał się wskazać złodzieja. Potrafił również być wspaniałym  i wiernym przyjacielem. To on pomógł Jaśkowi, gdy ten wplątał się w kradzież z Czarnym Rafałem. Chłopcy złapali złodzieja i wydali go strażnikom, za co otrzymali sowitą nagrodę. Bohater był bardzo dzielny i odważny, nie zawahał się pomóc przyjacielowi, pomimo iż tak naprawdę obawiał się złodzieja Rafała. W trudnych i niebezpiecznych sytuacjach potrafił zachować zimną krew.

Po latach prac nad ołtarzem, gdy został już ukończony Wawrzon i Jasiek postanowili odwiedzić rodzinne strony. Rodzice byli niezwykle zdumieni widokiem syna, gdyż uważali go za zmarłego, jednak powitali syna z wielką radością i miłością. Bohater był bardzo szczęśliwy ze spotkania z rodziną.

Kilka dni później odbyło się uroczyste odsłonięcie ołtarza w kościele Mariackim. Tego dnia Wawrzuś również dał dowód swej odwagi i zwinności. Wspiął się po drabinie by umieścić pastorał w rękach świętego Stanisława, ale chłopiec stracił przy tym jedną ze swoich ulubionych żółtych ciżemek, która zsunęła się chłopcu z nogi i utknęła na wieki za ołtarzem.

Wawrzuś Skowronek był wspaniałym bohaterem, godnym naśladowania. Był bowiem chłopcem odważnym, dzielnym, upartym i wytrwałym w dążeniu do celu. Miał marzenie, które pragnął realizować. Uwielbiał rzeźbić i stał się jednym z najlepszych w tym fachu, a wszystko za sprawą jego mistrza, Wita Stwosza, który wszystkiego go nauczył i pokierował jego edukacją. Był silnym chłopakiem, który nie poddawał się i nie załamywał, walczył o swoje marzenia i miał odwagę je realizować. Wawrzon jest doskonałym wzorem do naśladowania, szczególnie dla utalentowanych ludzi, którzy pragną rozwijać swój talent i umiejętności.

„Siłaczka”, wypracowanie - opracowanie opowiadania Stefana Żeromskiego
„Siłaczka”  opracowanie opowiadania Stefana Żeromskiego Siłaczka to jedno z opowiadań autorstwa Stefana Żeromskiego . W swej tematyce ukazuje...
Kapitan Cedryk Errol – charakterystyka bohatera, F. H. Burnett
Kapitan Cedryk Errol nie występował w powieści bezpośrednio. Postać poznajemy tylko z opowiadań innych bohaterów, którzy go znali. Kapitan był...
Tytuł utworu a jego symboliczna wymowa- wypracowanie maturalne
Symboliczna wymowa i ukryte znaczenie tytułów dzieł literackich – wypracowanie maturalne Każde dzieło literackie nosi tytuł, to on nadany przez...
„Historia” Krzysztof Kamil Baczyński- analiza wiersza
„Historia” Krzysztof Kamil Baczyński- analiza wiersza Krzysztof Kamil Baczyński to jeden z najsłynniejszych poetów pokolenia Kolumbów. Urodził...
Wypracowanie – charakterystyka Stanisławy Bozowskiej, Siłaczka
Stanisława Bozowska jest tytułową bohaterką utworu „Siłaczka” Stefana Żeromskiego. Była absolwentką gimnazjum w Warszawie. Zrezygnowała ze studiów...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *