Wanda Gąsowska – charakterystyka postaci, „Szatan z siódmej klasy”, wypracowanie

Poniższe wypracowanie z języka polskiego stanowi charakterystykę Wandy Gąsowskiej, jednej z bohaterek książki K. Makuszyńskiego zatytułowanej „Szatan z siódmej klasy”. Wanda była śliczną młodą dziewczyną o fiołkowych oczach i zgrabnej sylwetce. Miała pełną świadomość tego, że swoją osobą wzbudza wśród chłopców spore zainteresowanie, ale nie była typem kokietki. Była bardzo pogodną i wesołą dziewczyną. Jednak głębokie uczucie do Adasia sprawiło, że dziewczyna stała się płaczliwa, bo bardzo pragnęła uwagi z jego strony. Swoją odwagą i inteligencją szybko podbiła serce ukochanego. „Adaś niezwykle znużony, nie patrzył na te bogactwa, co były jak stężałe łzy. I panna Wanda zaledwie rzuciła na nie okiem. Dwie młode istoty patrzyły sobie w oczy i nagle zaczęły się uśmiechać ku sobie radośnie. Oczy fiołkowe pełne były blasków. „Fiołki są piękniejsze od wszystkich diamentów świata! – pomyślał Adaś. – A czyste serce czerwieńsze od wszystkich rubinów…” Był to bowiem chłopak mądry i bardzo przenikliwy”. Wypracowanie zawiera 463 wyrazy / 3219 znaków.

Wanda Gąsowska była jedną z postaci występujących w książce K. Makuszyńskiego pod tytułem „Szatan z siódmej klasy”. Była ona córką Iwona i Ewy Gąsowskich. Jej ojciec był matematykiem i zarządcą dworku w Bejgole. Jednak pochłonięty swoimi sprawami nie poświęcał córce zbyt wiele czasu. Czasem nawet zdarzało się, że roztargniony zapominał całkowicie, że ma rodzinę.


Wanda była również bratanicą profesora Pawła Gąsowskiego, który uczył historii. Dziewczyna bardzo lubiła swojego wujka i odnosiła się wobec niego dość pobłażliwie. Kochała również rodziców, do których zawsze odnosiła się z szacunkiem. Doceniała wysiłki matki, była również wyrozumiała dla swojego ojca, który pochłonięty był matematyką i udowadnianiem pewnej tezy matematycznej.


Wanda była niezwykle sympatyczną, a do tego prześliczną dziewczyną o fiołkowych oczach. Miała pełną świadomość tego, że swoją osobą wzbudzała wśród chłopców spore zainteresowanie, ale nie była typem kokietki. Swoim wyglądem wzbudziła w Adasiu piorunujące wrażenie: „Adaś patrzył z radosnym zdumieniem na śliczną dziewczynę. Jasnym było, że nie spodziewał się w rodzinie profesora, nie odznaczającego się wybitną urodą, tak rozkosznego zjawiska. A i to było jeszcze jaśniejszym, że grom w niego uderzył. Gromy z jasnego nieba są zjawiskiem dość rzadkim, w tej chwili zaś nie ulegało wątpliwości, że siarczysty piorun strzelił z fiołkowych oczów wprost w serce Adasia i wywołał w nim przedziwne kataklizmy”.


Wanda była również bardzo odważna i silna, potrafiła przynieść do domu omdlałego Adasia. Bardzo go polubiła, doceniała jego zdolności detektywistyczne i nigdy w niego nie wątpiła. Dziewczyna bardzo szybko zakochała się w swoim koledze i to właśnie jego osobie poświęcała całą swoją uwagę. Była bardzo pogodną i wesołą dziewczyną. Jednak głębokie uczucie do Adasia sprawiło, że dziewczyna stała się płaczliwa, bo bardzo pragnęła uwagi z jego strony. Swoją odwagą i inteligencją szybko podbiła serce ukochanego. „Adaś niezwykle znużony, nie patrzył na te bogactwa, co były jak stężałe łzy. I panna Wanda zaledwie rzuciła na nie okiem. Dwie młode istoty patrzyły sobie w oczy i nagle zaczęły się uśmiechać ku sobie radośnie. Oczy fiołkowe pełne były blasków. „Fiołki są piękniejsze od wszystkich diamentów świata! – pomyślał Adaś. – A czyste serce czerwieńsze od wszystkich rubinów…” Był to bowiem chłopak mądry i bardzo przenikliwy”. Szybko dostrzegł zalety dziewczyny i odwzajemnił jej uczucia.


Wanda Gąsowska była piękną i inteligentną dziewczyną. Była bystra, szybka i zwinna. Swoim wyglądem robiła piorunujące wrażenie na chłopcach. Na obiekt swoich westchnień wybrała jednak Adasia Cisowskiego, który zrobił na dziewczynie największe wrażenie. Wanda ceniła jego zdolności i umiejętności detektywistyczne, szybko nawiązała z nim nić porozumienia i równie szybko się w nim zakochała. Na jej szczęście chłopak odwzajemnił uczucie, co sprawiło, że Wanda była bardzo szczęśliwa. Była bardzo miłą, wesołą i niezwykle towarzyszką osobą. Była dobrą i oddaną przyjaciółką i osobą godną zaufania. Jest współpraca z Adasiem układała się wspaniale, co jeszcze bardziej spotęgowało uczucie dziewczyny. Z całą pewnością Wanda była postacią niezwykle pozytywną i godną naśladowania.

Knox Overstreet – charakterystyka postaci, „Stowarzyszenie umarłych poetów”, wypracowanie
Knox Overstreet był  jednym z głównych bohaterów powieści N. H. Kleinbauma pod tytułem „Stowarzyszenie umarłych poetów”. Był jednym z najlepszych...
Wypracowanie, Antygona Sofoklesa - "Kobieta jako bohater literacki"
Kobieta jako bohater literacki – Antygona Sofokles Kobieta jest przede wszystkim człowiekiem – istota ludzką , o niepowtarzalnym charakterze...
"My favourite magazine" - wypracowanie po angielsku.
My favourite magazine. I am interested in biology and animals and one of my favourite magazines is „Zwierzaki”. I like reading this magazine...
Maria Rzepowa– charakterystyka bohatera „Szkice węglem” H. Sienkiewicza
Jedną z głównych bohaterek noweli „Szkice węglem” H. Sienkiewicza była Maria Rzepowa. Kobieta mieszkała we wsi Barania Głowa wraz ze swoim synkiem...
„Nie wierzę w nic” interpretacja wiersza Kazimierz Przerwa Tetmajer, wypracowanie
„Nie wierzę w nic” interpretacja wiersza Kazimierza Przerwy Tetmajera „Nie wierzę w nic” to tytuł wiersza Kazimierza Przerwy Tetmajera. Utwór...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *