„Nie wierzę w nic” interpretacja wiersza Kazimierz Przerwa Tetmajer, wypracowanie

„Nie wierze w nic” to tytuł wiersza Kazimierza Przerwy Tetmajera, czołowego przedstawiciela Młodej Polski. Cały utwór posiada pesymistyczną wymowę, wyraźnym jest poczucie beznadziejności i bezsilności. Podmiot liryczny to sam poeta, który opisuje uczucia targające człowiekiem końca wieku. Wiersz posiada budowę sonetu i należy do liryki bezpośredniego wyznania. Należy również zauważyć, że prezentowane w nim podejście jest charakterystyczne dla filozofii Artura Schopenhauera. On również uważał, że człowiek jest skazany na cierpienie, otaczająca go rzeczywistość uniemożliwiają bowiem osiągnięcie zadowolenia.

 

Wypracowanie stanowi gotową analizę i interpretację wiersza. Omówiono budowę utworu oraz środki artystyczne użyte przez autora, całość poparta jest cytatami. Wypracowanie zawiera 305 słów.

„Nie wierzę w nic” interpretacja wiersza Kazimierza Przerwy Tetmajera

„Nie wierzę w nic” to tytuł wiersza Kazimierza Przerwy Tetmajera. Utwór ten ma formę sonetu i należy do liryki bezpośredniego wyznania. Podmiot liryczny to sam poeta, który opisuje uczucia targające człowiekiem końca wieku. Jak mówi: „nie wierze w nic”, to pesymistyczne podejście związane jest z postawą dekadencką. Poczucie bezsensu i bezsilności zdominowało przemyślenia autora. Wskazuje on, że nie jest w stanie wykonać żadnych działań, do tej pory przecież wszelkie starania poszły na marne. Choć bowiem próbował spełnić swe marzenia nigdy nie dopiął celu; ”nie pragnę niczego na świecie”. W całym wierszu wyraźnie wyczuwa się rozczarowanie poety, można powiedzieć, że jest zmęczony życiem i światem. Jak bowiem mówi poniósł ogromny wysiłek kształtując swój światopogląd, dążąc do wdrożenia w czyn cenionych wartości, cała ta praca jednak na nic się nie zdała jest to, ”trud daremny”. Ukazując sens tych przemyśleń i rozważań autor dochodzi do pesymistycznego wniosku iż, „Konieczność jest wszystkim, wola ludzka niczym”. Słowa te mają ukazać, że człowiek w swym życiu podlega prawom i zasadom na, które niema wpływu. Co kol wiek będzie więc czynić, jak wielki wysiłek poniesie, pójdzie na marne, niezrozumiałe prawa wpłyną na kształt jego losu niwecząc wysiłki. Można na tej podstawia wyciągnąć również wniosek, iż człowiek zawsze pozostanie niezaspokojony, rzeczywistość bywa iluzją, która podsyca marzenia niemożliwe do realizacji. Podsumowując należy stwierdzić, że utwór ten ma pesymistyczna wymowę, która jest charakterystyczna dla filozofii Artura Schopenhauera. On również uważał, że człowiek jest skazany na cierpienie, otaczająca go rzeczywistość uniemożliwiają osiągnięcie zadowolenia. Stąd jak próbuje czynić poeta powinno się odciąć od rzeczywistości poszukując szczęścia w niebycie, czyli inaczej osiągnąć nirwanę. Tetmajer w swym wierszu podąża drogą filozofa uciekając przed obrazem świata.

Zakańczając należy omówić budowę wiersza. Utwór zawarty jest w dwóch czterowersowych zwrotkach. Autor zastosował następujące środki literackie: porównania ”jak rzeźbiarz”, metafory: „posągi moich marzeń”, epitety: „trud daremny”.

Jan Długosz – charakterystyka postaci „Historia żółtej ciżemki”
Jednym z bohaterów występujących w książce A. Domańskiej pod tytułem „Historia żółtej ciżemki” był Jan Długosz. Bohater jest postacią historyczną....
„Przedwiośnie” Żeromski – charakterystyka Cezarego Baryki
Cezary (do 14 lat, rodowód) Przychodzi na świat ok. 1900 roku w Baku. Miał możliwość poznania wielu narodowości w tym mieście. Wychowywany był...
Wypracowanie "Inny świat" G.Grudziński - Obraz kobiet
Obraz kobiet w utworze Inny świat G. Herlinga Grudzińskiego Obraz kobiety najczęściej powiązany jest z wzorem społeczno kulturowym. Od zarania...
„Romantyczność” – interpretacja ballady Adama Mickiewicza
Jest to najważniejszy utwór romantyzmu. Rok wydania tomiku pt. „Ballady i romanse”, w którego skład wchodzi „Romantyczność, to data początku...
Polska za panowania Zygmunta II Augusta – wypracowanie
Zygmunt II August  żył w latach 1548 – 1572. Był on synem Zygmunta Starego i Bony Sforzej. Był ostatnim władcą z dynastii Jagiellonów. Zygmunt...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *