Interpretacja wiersza „Rękawiczka” F. Schilera

„Rękawiczka” autorstwa F. Schilera jest wyjątkowym utworem, jako ballada zawiera bowiem pozostawioną przez autora w zakończeniu puentę. Pośród baśniowych opisów króla i jego dworu poznajemy próżną Martę i romantycznego w swych czynach bohatera Emroda to jego zaskakujący czyn prezentuje sens utworu. Jest on wyrazem kary za błędne pojmowanie miłości.

 

Poniższe wypracowanie dokładnie omawia całą treść wiersza.  Na tej podstawie sporządzona zostaje jego analiza i interpretacja. Dodatkowo podane są elementy kompozycji mające wpływ na określenie utworu mianem ballady: historycyzm, bohater romantyczny, idea miłości. Wypracowanie zawiera 369 słów.

„Rękawiczka” F. Schiler analiza utworu

„Rękawiczka” autorstwa F. Schilera to ballada, o wyjątkowym charakterze można bowiem zauważyć zaskakujące zakończenie mogące zostać potraktowane jako swoista puenta. W balladzie poznajemy średniowieczną rzeczywistość, wytworne damy i mężnych rycerzy. Otóż jesteśmy widzami wspaniałej areny, sporządzony opis ukazuje nam postać króla oraz jego dworzan. Przybyli na widowisko, na arenę na znak króla wyruszają dzielni giermkowie. Jedna z pięknych dam Marta, niespodziewanie rzuca z widowni swą rękawiczkę na arenę i oznajmia by ten kto darzy ją miłością podał jej zgubę. Zadanie to wiąże się z udowodnieniem swego męstwa, na arenę wpuszczone zostają dzikie bestie: tygrysy, lamparty, lew. Jeden z giermków walczy zaciekle i zdobywa rękawiczce dumnie dzierżąc ją zbliża się do Marty. I tu właśnie autor nas zaskakuje, spodziewać by się można, iż jak na obyczaje przystało dumny ze swego czyny mężczyzna poprosi o rękę ukochaną i będą żyli długo i szczęśliwie. Nie oprze przecież się ona tak dzielnie udowodnionemu męstwu. Niestety to nie bajka, autor w balladzie celowo zawarł inne zakończenie, ów giermek imieniem Emrod rzucił rękawiczkę w twarz damy mówiąc ” Pani, twych wdzięków nie trzeba mi wcale”. Następnie dumnie odszedł. To morał, rycerz zachował się w ten sposób gdyż uznał , że Marta go nie kocha. Gdyby tak było nie pozwoliła by ryzykować mu życia dla wątpliwej rozrywki. Marta nie pragnęła miłości lecz zabawy, poklasku i walki o swe względy, jej próżność została więc słusznie potępiona i ukarana. Jak widać więc ta ballada w jednym momencie z pięknej baśni zmieniła się w prawdziwa refleksję dotycząca błędnego pojmowania miłości. Prawdziwe uczucie nie potrzebuje bowiem dowodów okupionych cierpieniem i życiem.

Utwór ten należy określić jako balladę romantyczna zawiera bowiem szereg elementów na to wskazujących. Po pierwsze historycyzm, dokładnie przedstawiony został obraz średniowiecznych obyczajów, kolejny i być może najważniejszy to samotny bohater jest nim tu giermek Emrod, to on pozostaje skłócony z dworem, nie może bowiem odnaleźć się pomiędzy tymi ludźmi, w swych wartościach i ideałach pozostaje samotny, choć zwycięża swa godność szokującym czynem, odchodzi pozostając sam. Jest to bohater z pewnością romantyczny, jego miłość pozostaje niespełniona, co gorsze jest powodem jego rozczarowania. Wszystkie te elementy są połączone w całość poprzez akcje wręcz baśniową. Dzikie zwierzęta, walka o zainteresowanie nadobnej damy oraz poważny i stateczny król który przewodzący swym poddanym.

Wypracowanie – charakterystyka Janosza Boki, Chłopcy z Placu Broni
Jednym z głównych bohaterów powieści F. Molnara, pt.: „Chłopcy z Placu Broni” jest Janosz Boka. Chłopiec miał czternaście lat, ale jak na swój...
Lotta jako romantyczna kochanka z „Cierpień młodego Wertera”
Goethe w swoich utworach w umiejętny sposób potrafi stworzyć postać wymyślonego przez siebie bohatera.  Jedną z doskonale napisanych przez...
„Curriculum vitae” interpretacja wiersza Leopolda Staffa, wypracowanie
„Curriculum vitae” interpretacja wiersza Leopolda Staffa Leopold Staff to jeden z najwybitniejszych polskich poetów. Urodził się 14. 09. 1878...
„Faust” Goethe – interpretacja monologu bohatera
Jest to monolog Fausta. Akcja dzieje się nocą. Jest samotny w ciemnej izbie. Skłania to bohatera do przemyśleń. Na początku wylicza wszystkie...
„Daremne żale”, „Nad głębiami”, „Do młodych” – Adam Asnyk
„Daremne żale” Jest to bardzo meliczny i zrytmizowany utwór literacki. Autor kieruje go do ludzi, a konkretnie tych rozżalonych, niepotrafiących...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *