Jednym z bohaterów występujących w powieści „Wierna rzeka” S. Żeromskiego był Hubert Olbromski. Był on komisarzem Rządu Narodowego, który przybył do dworku Rudeckich wraz z młodszym towarzyszem.
Bohater posiadał znacznie większą wiedzę na temat powstania niż Salomea czy Książę Odrowąż. Od lat był związany z walką o niepodległość i wierzył, że ofiary w tej walce są niezbędne, by polski naród mógł się wzmocnić i uodpornić na ucisk ze strony wroga.
Hubert Olbromski przybył do dworku Rudeckich wraz z młodszym towarzyszem. Poprosili gospodynię o strawę i schronienie. Komisarz przewoził bowiem ważne dokumenty, które pod żadnym pozorem nie mogły trafić w ręce wroga. Utrzymanie ich w tajemnicy i dostarczenie do miejsca przeznaczenia były dla niego sprawą priorytetową. Bohater gotów był poświęcić własne życie, byleby wróg nie przechwycił tajnej teczki. Jak się również okazało w rozmowie Huberta z Salomeą znał on niegdyś ojca dziewczyny.
Hubert Olbromski był wielkim patriotą i zagorzałym powstańcem. Od wielu lat walczył o niepodległość i wypełniał ważne misje. Jedną z nich było dostarczenie ważnych dokumentów. Musiał on bronić ich i strzec przed dostaniem się ich w ręce wroga. Gdy w nocy na dworek zajechało rosyjskie wojsko i zaczęło plądrować dom w celu poszukiwania jeńców Olbromski zaczął uciekać z torbą wypełnioną dokumentami. Jednak nie chciał dać się złapać żywcem i wdał się w walkę z rosyjskim oficerem. Olbromski wyrzucił torbę do rzeki i w ten sposób dokumenty powstańcze nie dostały się w ręce Rosjan. Sam jednak poniósł ofiarę śmiertelną, bo nie chciał być więźniem.
Hubert Olbromski był człowiekiem czynu, starał się postępować honorowo i zgodnie ze swoim sumieniem. W służbie Ojczyźnie wielokrotnie udowodnił swoje oddanie i wierność. Przewoził ważne i tajne dokumenty i z narażeniem życia bronił, by nie dostały się w ręce wroga. Rzucił się w ucieczkę, jednak nie chcąc zostać pojmanym sprowokował walkę i zginął z rąk rosyjskiego oficera, Wiesnicyna. Wcześniej jednak udało mu się teczkę z dokumentami wrzucić do rzeki, gdzie nikt jej nie odnalazł. Skutecznie udało mu się ukryć dokumenty, nie potrafiono ich znaleźć nawet przy pomocy wieśniaków, którzy przeszukiwali brzegi rzeki.
Bohater poświęcił własne życie dla dobra kraju. Dał przykład wielkiego bohaterstwa. Złożył ojczyźnie ofiarę najwyższą, własne życie. Był człowiekiem zdolnym do największych poświęceń, szczerze kochał swoją ojczyznę i pragnął dla niej wolności i niepodległości. Walka powstańcza była dla niego rzeczą najważniejszą. To dla niej zniósł wiele cierpień i przeżył wiele niebezpieczeństw. Znosił trudy podróży, ukrywał się. Żył w strachu, ale nie przed śmiercią tylko w obawie przed niepowodzeniem misji. Zawsze starał się postępować ostrożnie, bo nie każdemu mógł zaufać. Przewożenie dokumentów było bardzo niebezpieczne, ale dla niego bardzo ważne. Całym sobą oddał się tej sprawie i to dla niej poświecił życie. W imię wolności ojczyzny oddał dosłownie wszystko. Postawa bohatera była z pewnością godna podziwu, a bohaterstwo godne naśladowania.