Gimli – charakterystyka bohatera, „Władca pierścieni”

Poniższa charakterystyka dotyczy jednego z bohaterów książki Tolkiena „Władca pierścieni”, Gimliego. Był on członkiem Drużyny Pierścienia aż do jej rozpadu. Był mężnym, dzielnym i niezwykle odważnym wojownikiem. Doskonale władał toporem i był nieprzejednany w boju. W Helmowym Jarze pokonał w zawodach Legolasa, zabijając aż 43 orków. Należał do rasy krasnoludów i chociaż nie był wysoki, miał waleczne serce, zawsze gotowe do walki i osiągania zwycięstw. Nie lubił jazdy konno, bał się wręcz z powodu ogromnej różnicy wzrostu między nim a koniem, wolał odbywać piesze wędrówki. Nie sprawiały mu one trudności. Był optymistą, nigdy nie rezygnował, zawsze walczył do końca. Poddawanie się nie było w jego stylu. Czasem bywał marudny i  nieznośny, ale bardzo przyjacielski i oddany sprawie.

 

Wypracowanie zawiera  356 wyrazów / 2460 znaków.

Gimli jest jednym z bohaterów trylogii Tolkiena, zatytułowanej „Władca pierścieni”. Gimli należał do królewskiego rodu krasnoludzkiego Durina i był spokrewniony z Thorinem Dębową Tarczą. Gimli również należał do Drużyny Pierścienia aż do jej rozpadu.

Krasnolud był niezwykle silnym i dzielnym  wojownikiem, i nieocenionym towarzyszem broni. Doskonale władał toporem i był nieprzejednany w boju, pomimo niskiego wzrostu. Walczył jak lew, był uparty i wytrwały. W Helmowym Jarze pokonał w zawodach Legolasa, zabijając aż 43 orków. Należał do rasy krasnoludów i chociaż nie był wysoki, miał waleczne serce, zawsze gotowe do walki i osiągania zwycięstw.

Nie lubił jazdy konno, bał się wręcz z powodu ogromnej różnicy wzrostu między nim a koniem, wolał odbywać piesze wędrówki. Nie sprawiały mu one trudności.

Był optymistą, nigdy nie rezygnował, zawsze walczył do końca. Poddawanie się nie było w jego stylu. Czasem bywał marudny i  nieznośny, ale bardzo przyjacielski i oddany sprawie.

Pomimo odwiecznych zatargów między krasnoludami a elfami, zaprzyjaźnił się z elfem Legolasem. Bohater otrzymał nawet zaszczytny tytuł Przyjaciela Elfów, gdyż wykazał się niezwykłą odwagą, honorem i męstwem. Przyjaźń Gimliego i  Legolasa okazała się wielka i bardzo silna. Walczyli ramię w ramię w wielu bitwach i na wielu frontach, byli nierozłączni i razem niemal niepokonani. Doskonale się rozumieli i uzupełniali. Wiele lat po wojnie, gdy Legolas postanowił opuścić Śródziemie, Gimli jako wierny i oddany towarzysz, udał się z nim w tę niezwykłą podróż.

Gimli był nie tylko wielkim wojownikiem, posiadał również niezwykłe cechy takie jak  wrażliwość i namiętność. Jego wybranką serca była Pani lasów Lothorien, Galadriela, którą darzył wielką czcią. To ona podarowała mu pukiel swoich włosów, które Gimli starannie przechowywał. Okazał się sentymentalnym krasnoludem, potrafiącym okazywać uczucia.

Po wojnie wraz z innymi krasnoludami osiadł w Rohanie, gdzie został mianowany władcą Błyszczących Jaskiń.

Gimli to wspaniała postać, to krasnolud o małym wzroście, ale wielkim, gorącym i walecznym sercu. To wspaniały towarzysz broni, wierny, oddany przyjaciel. To wielki bohater, który nie poddaje się przeciwnościom losu, potrafi znieść trudy i znoje podróży, chociaż czasem marudzi na brak wygody i dobrego jadła. Można na niego liczyć w boju, nie pozostawia przyjaciół, dzielnie broni członków Drużyny Pierścienia. Jest oddany sprawie i zawsze gotów do największych poświęceń.

Gospodarze w „Panu Tadeuszu" Mickiewicza i „Granicy” Nałkowskiej. - wypracowanie maturalne
Dwaj gospodarze. Porównaj sposób przedstawienia postaci w „Panu Tadeuszu’ Adama Mickiewicza i „Granicy Zofii” Nałkowskiej. – wypracowanie...
Vetch – charakterystyka bohatera „Czarnoksiężnik z Archipelagu”
Jednym z bohaterów powieści U. Le Guin pod tytułem „Czarnoksiężnik z Archipelagu” był Vetch. Bohater był jednym z uczniów szkoły dla czarnoksiężników...
Jan Kochanowski „Odprawa posłów greckich „ – analiza utworu.
„Odprawa posłów greckich „ Jan Kochanowski – analiza utworu „Odprawa posłów greckich” autorstwa Jana Kochanowskiego to pierwsza polska tragedia...
Wypracowanie - charakterystyka Tomka Sawyera, M. Twaina
Tomek Sawyer jest głównym i tytułowym bohaterem książki Marka Twaina. Tomek jest sierotą, który po śmierci matki zamieszkał przyrodnim bratem,...
Motyw przemijania w wierszach „Epitafium Rzymowi” i „Epitafium dla Rzymu”.
         Myślami przewodnimi obu utworów są marność ludzkiego życia i przemijanie, ukazane na przykładzie niegdyś potężnego Rzymu. Dzieła te...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *