Frodo Baggins jest głównym bohaterem trylogii J. R. R. Tolkiena „Władca pierścieni”. Był synem Drogo Bagginsa i Primuli Brandybuck. Po śmierci rodziców został adoptowany przez swego krewnego, Bilbo Bagginsa, który zaopiekował się „dwudziestakiem” i uczynił go swoim spadkobiercą. Razem zamieszkali w Bag End.
„Frodo to przyjemny młody hobbit, któremu trudno coś zarzucić. Bardzo przypomina imć Bilba i to nie tylko z wyglądu; wszak jego ojciec także był Bagginsem”. Po zniknięciu Bilba, żył samotnie. „Miał jednak kilku dobrych przyjaciół, szczególnie pośród młodych hobbitów, które jako dzieciaki były hołubione jeszcze przez Bilba i kręciły się ciągle po Bag End. W gronie owych ulubieńców znaleźli się Folek Bofin i Fred Bolger, ale przyjaciółmi najbliższymi zostali Peregrin Tuk, zwany Pippinem i Merry Brandybuck.”
„W ich towarzystwie Frodo przemierzał Shire wzdłuż i wszerz, ale najczęściej wyprawiał się sam i ku zdumieniu porządnych hobbitów często widziano go, jak z dala od domu błąkał się pod gwiazdami po wzgórzach i lasach.”
Wśród mieszkańców był uważany za dziwaka, bo nie zachowywał się jak typowy, stateczny hobbit; często bywał po za domem na samotnych wyprawach. Co nie wszystkim mieszkańcom wioski się podobało.
Frodo był spokojną i wrażliwą istotą. Bardzo zależało mu na bezpieczeństwie przyjaciół. Gdy otrzymał od Gandalfa misję zniszczenie Pierścienia, chciał się na nią wyprawić samotnie. Jednak przyjaciele nie pozwolili mu na to. Czarodziej uświadomił chłopca, że posiadacz pierścienia może sięgnąć po niewyobrażalną moc, ale dopóki pierścień istnieje, stanowi niebezpieczeństwo dla wszystkich. Niejednokrotnie kuszony przez pierścień Frodo, nie poddał mu się i wykonał karkołomne i wielce niebezpieczne zadanie.
Był odważnym i dzielnym Hobbitem, twardym i niezłomnym. Jednak nigdy nie ukrywał swoich słabości. Początkowo był przerażony swoją misją, ale wiedział, że musi to zrobić, gdyż nie chciał narażać swoich przyjaciół i towarzyszy. Był odpowiedzialny za hobbicki ród i podjął się tego zadania: wywiezienia Pierścienia z Shire i zniszczenia go w Mordorze. I chociaż nie chciał narażać ich życia, cieszył się, że nie odbędzie tej wyprawy w samotności.
Frodo od samego początku uznawał autorytety mądrzejszych i bardziej doświadczonych od siebie, dlatego już na początku misji wykazał się posłuszeństwem wobec Gandalfa. Zgodził się na udział przyjaciół w misji zniszczenia pierścienia.
W czasie wyprawy wielokrotnie wykazał się bystrością, roztropnością i umiejętnością podejmowania właściwych decyzji. Choć nie do końca zdawał sobie sprawę z czyhającego na niego niebezpieczeństwa, nie uległ strachowi i bojaźni o własne życie. Najważniejsze bowiem, było dla niego życie jego towarzyszy.
W chwilach słabości marzył o tym, by zrzucić z siebie brzemię Pierścienia, ale siła woli i niezłomność charakteru udaremniła te myśli. Wielokrotnie ranny, przeżywając ogromny ból i cierpienie, nie poddał się. Miał niezwykle silny i mocny charakter.
Frodo był istotą niezwykle honorową. Zrozumiawszy, że podjął się misji, z której może nie wrócić nie zrezygnował. Miał świadomość, że jest jedynym, który może zapobiec rozprzestrzenianiu się Sił Ciemności. Świadczyło to również o jego niezwykłej odwadze.
Mały, niepozorny hobbit okazał się wielkim, wspaniałym i godnym zaufania przyjacielem i towarzyszem broni. Nie poddał się wrogom, sztuczkom ani opętaniu Pierścienia. Był niezłomny w działaniu i podjętych decyzjach. Nawet po rozpadzie drużyny kontynuował swoją misję.
Frodo Baggins jest wspaniałą postacią, którą z pewnością można nazwać bohaterem. Jego czyny są godne podziwu i naśladowania.
