Dziewczynka z zapałkami – charakterystyka postaci H. Ch. Andersena

Poniższe wypracowanie stanowi charakterystykę dziewczynki, tytułowej bohaterki baśni H. Ch. Andersena pod tytułem „Dziewczynka z zapałkami”. Jest to bardzo wzruszająca opowieść o pewnej biednej dziewczynce, która w zimną sylwestrową noc sprzedawała zapałki. Bohaterka była bardzo skromnie ubrana, miała na sobie czerwony fartuszek a w nim pudełka zapałek na sprzedaż. Była bosa, bo jeden pantofelek p zgubiła, a drugiego ukradł jej jakiś niegrzeczny chłopiec. Dziewczynka bardzo marzła, była głodna. Gdy zmęczona usiadła pod murem i postanowiła się ogrzać płomykiem jednej z zapałek zaczęła marzyć, a z każdą zapaloną zapałką dziewczynka widziała niezwykłe rzeczy. Jej oczom ukazywały się kolejno rzeczy, o których marzyła, widziała ciepły piec, kolorową choinkę, świątecznie zastawiony stół z wigilijną gęsią, ale przede wszystkim ujrzała swą ukochaną babcię, z którą zapragnęła być. Wypracowanie zawiera 364 wyrazy / 2436 znaków.

Dziewczynka z zapałkami to tytułowa bohaterka baśni H. Ch. Andersena. Była to kilkuletnia mała osóbka, która wychowywała się w bardzo ubogiej rodzinie. Zajmowała się sprzedażą zapałek, do czego zmuszał ją jej ojciec. Bohaterkę poznajemy w pewną bardzo zimową sylwestrową noc. Była bosa, z gołą głową, ubrana w czerwony fartuszek, a w nim trzymała pudełka zapałek. Dziewczynka „drżała z zimna i głodu, idąc z wolna przez ulice, podobniejsza do cienia, niż do żywego dziecka. Białe płatki śniegu osiadały jej na długich, jasnych włosach, które ciepłym płaszczem osłaniały plecy i szyję dziewczynki. Ładnie jej było w tym złocistym płaszczu ze srebrzystymi gwiazdami nad czołem (…)”.

Była zziębnięta i sina od mrozu. Szła ulicami miasta, ale nic nie mogła sprzedać. Była również bardzo zmęczona, a do tego głodna. Marzyła o ciepłych i rodzinnych świętach, pięknej choince i ciepłej świątecznej kolacji. Gdy zmęczenie nie dawało jej spokoju, dziewczynka usiadła w końcu pod zimnym i szarym murem i postanowiła ogrzać się choć jedną zapałką. Wtedy zaczęła marzyć. Jej oczom ukazywały się kolejno rzeczy, o których marzyła, widziała ciepły piec, kolorową choinkę, świątecznie zastawiony stół z wigilijną gęsią, ale przede wszystkim ujrzała swą ukochaną babcię, z którą zapragnęła być. Nie chcąc stracić babci z oczu dziewczynka postanowiła rozpalić całe pudełko z zapałkami. Wyciągała ręce do babci, która zabrała dziecko ze sobą do krainy, w której nie było już zimna ani głodu.

Dziewczynka zmarła z zimna na ulicach miasteczka z uśmiechem na twarzy. Przechodzący ludzie ze wzruszeniem i politowaniem przyglądali się zmarłemu dziecku. Nikt jednak nie wiedział o czym dziewczynka myślała przed śmiercią.

Główna bohaterka to niezwykła dziewczynka, dobra i miła, grzecznie odnosiła się do przechodniów. Była bardzo wytrwała, bo pomimo ogromnego zimna poszła sprzedawać zapałki. Tylko w ten sposób mogła być pomocna rodzinie. Bohaterka wiodła bardzo ubogie życie, brakowało jej ciepła domowego ogniska, brakowało jej jedzenia i rodziny, z którą mogłaby spędzić szczęśliwe święta. Żyła w bardzo ciężkich warunkach, po śmierci babci nie miała tak naprawdę nikogo, kto by się nią zainteresował i się nią zaopiekował. Jednak dziewczynka umarła szczęśliwa, bo odeszła ze świata w towarzystwie swej ukochaj babci, która zabrała ją do nieba. Bohaterka uznała, że jedynym wybawieniem z dręczącego ją cierpienia będzie śmierć. I jej marzenie się spełniło.

„Niestatek” – analiza wiersza Jana Andrzeja Morsztyna
„Niestatek” – analiza wiersza Jana Andrzeja Morsztyna Jan Andrzej Morsztyn żyjący w latach 1621 – 1693 to jeden z najznakomitszych przedstawicieli...
Analiza i interpretacja utworu „Król Edyp”, wypracowanie
„Król Edyp” – analiza utworu Król Edyp jako rodzaj literacki należy określić dramatem, jako gatunek literacki jest to tragedia antyczna. W budowie...
Charakterystyka szlachty „Pan Tadeusz”, wypracowanie
Obraz szlachty w „Panu Tadeuszu” Analizując dzieło Adama Mickiewicza pod tytułem „Pan Tadeusz” nie można pominąć obrazu szlachty. Należy powiedzieć,...
Ocena rzeczywistej sytuacji społeczeństwa polskiego w "Weselu" Wyspiańskiego
Rachunek Wyspiańskiego  z rzeczywistością. Dzieje polskiej literatury nie notują drugiego takiego przypadku kariery równie błyskawicznej. Trzy...
„Zbrodnia i kara” – sny mordercy (interpretacje fragmentów)
Sen o szkapie. Sen o szkapie powinien uświadomić Raskolnikowi, że nie może zabić Alony. Okazał się wtedy wrażliwym człowiekiem. Nie mógł ścierpieć...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *