Juliusz Słowacki w swoim dramacie „ Balladyna” ukazuje postać dwóch sióstr. Napisane przez niego bohaterki są całkowitym przeciwieństwem.
Balladyna to tytułowa i centralna postać utworu. Mieszka ona wraz z matka i siostrą w starej chacie na skraju lasu. Jest ona piękną dziewczyną o ciemnych włosach i równie ciemnych oczach. Matka nazywa ja Bladyną, co może świadczyć o jasnej cerze bohaterki. Jej siostra Alina natomiast jest osoba o rumiennej twarzy, niebieskich oczach i blond włosach zaplecionych w warkocz. Siostry są inne nie tylko pod względem wyglądu, ale również maja odmiennej charaktery i spojrzenie na życie. Alina jest ciepłą, radosną osobą, która we wszystkim wyręcza matkę, a często nawet i siostrę. Córka troszczy się o matkę .Dziewczyna tak reaguje na planu matki o pójściu do pracy:
„ Nie! Nie, nie, jutro odpoczywa matka,
A my z siostrzycą idziemy na żniwo.
Słoneczko lubi twoją główkę siwą (…)”.
Jest ona szczera i prostolinijna. Nie liczą się dla niej pieniądze, czy bogactwo, dlatego też kiedy poznaje Kirkora nie ma dla niej znaczenia posiadany przez niego majątek, lecz uczucia. Zupełnie inaczej na Zycie patrzy jej siostra, tytułowa bohaterka, jest pełna fałszu i zakłamania. Dla Balladyny liczy się tylko bogactwo dlatego też jest żądna władzy. Potrafi ona kokietować mężczyzn, pomimo tego iż ma romans z Grabcem, walczy ze siostrą o Kirkora. Kiedy bohaterka próbuje uwieść Kirkora jej siostra Alina odpowiada szczerze na pytanie mężczyzny dotyczące uczuć: „ Kocham…”. Alina jest dziewczyną dla której miłość jest wartością najważniejszą, dlatego tez przeddzień pójścia z siostra na maliny dziewczyna modli się do Boga:
„ Widzisz, mój Boże! Ja mam serce czyste,
A przysięgając nie złamię przysięgi…”.
Dziewczyna martwi się o los matki i siostry, w sytuacji gdyby została żona Kirkora, chce zabrać ze soba do zamku nie tylko matkę, ale również i siostrę:
„ Jeśli mnie wybierzesz,
Szlachetny panie, to musisz obiecać,
Że Mie do zamku twojego zabierzesz
Z matką i siostrą(… )”.
Dziewczyna byłaby w stanie nawet odstąpić dzban uzbieranych malin, gdyby tylko siostra ją o to poprosiła. Tak mówi Alina widząc nieszczęśliwą siostrę:
„ A kto wie, siostro? gdybyś poprosiła,
Pocałowała usteczka Aliny,
Może bym dała?… spróbuj, Balladynko…”
Nie mogąc być żoną kochanego mężczyzny, cieszyłaby się będąc jego szwagierką. Jak sama mówi do siostry:
„ O! moja siostro… wszakże to na niebie
Jeśli nie słońce, to gwiazdy nad głową:
Jeśli nie będę panią Kirkorową
To będę pani Kirkorowej siostrą.”
Zupełnym przeciwieństwem dziewczyny jest jej siostra. Balladyna nie interesuje się losem matki czy Aliny, chce tylko zdobyć dzban malin, by móc poślubić majętnego człowieka. Zdając sobie sprawę, iż dzięki swojej pracowitości i wytrwałości Alina prędzej nazbiera malin postanawia zabić siostrę. Chęć posiadania władzy jest dla niej mocniejsza, niżeli więzy krwi. Kontrast między siostrami widoczny jest nawet podczas zbierania owoców. Alina jest pełna radości, beztroski, możliwość poślubienia Kirkora napełnia ją szczęściem, Balladyna natomiast jest pełna zawiści, zazdrości i nienawiści. Nie mogąc znieść tak zbliżającego się szczęścia siostry zabija ją, okłamując matkę, że jej młodsza córka wyjechała. Balladyna mimo, iż osiągnęła swój cel, zdobyła władzę, zamieszkała w zamku, nie jest osoba szczęśliwą, wręcz przeciwnie. Powoli zaczyna wyrzekać się własnej matki i swojego pochodzenia. Ma ona wyrzuty sumienia, ukazuje jej się zjawa zabitej siostry, a chęć utrzymania władzy zmusza ja do kolejnych morderstw. Sprawdza się znana od lat prawda, iż jedna zbrodnia pociąga za sobą kolejne. Przyczynia się ona do śmierci Pustelnika, zabija Kirkora, Kostryna, który znał tajemnice dziewczyny i był jej kochankiem, jednak musiał zginać, gdyż zagrażał władzy swojej kochanki, a ostatecznie doprowadza do śmierci matki. Jednak ostatecznie Balladyna sama na siebie wydała wyrok. Jako królowa wydająca wyroki musi złożyć przysięgę:
„ Przysięgam sobie samej, w oczach Boga,
Być sprawiedliwą”.
Dziewczyna wydając wyrok na zabójcę Kostryna, mordercę Aliny i ostatecznie na wyrodną córkę, trzykrotnie wymierza na siebie karę śmierci. Bohaterka umiera od uderzenia piorunem, kiedy zapada ostatni wyrok, nad córką, przez która matka konała w męczarniach.
Słowacki ukazał w dramacie tak różne od siebie kreacje kobiet. Ukazanie sióstr na podstawie kontrastu sprawia, ze lektura staje się ciekawsza dla czytelnika i prezentuje dużo bardziej rozbudowaną treść utworu. Choć to Alina była lepszą kandydatka na żonę, ostatecznie Kirkora poślubiła jej siostra, dzięki czemu akcja dramatu staje się być bardziej zagadkowa i nieprzewidywalna.
