„Albatros” interpretacja wiersza Charlesa Baudelaire, wypracowanie

„Albatrost” to tytuł wiersza francuskiego poety Charlesa Baudelaire. Tytułowy ptak staje się symbolem reprezentującym poetę i jego los. Artysta bowiem na swym talencie wzbija się jak na skrzydłach ponad przeciętność. Analizując utwór należy również stwierdzić, że jego tematyka nawołuje do popularnej w modernizmie koncepcji uznającej, iż poeta jest człowiekiem niezwykłym.

 

Wypracowanie stanowi gotową analizę i interpretację wiersza. Omówiono budowę utworu oraz środki artystyczne użyte przez autora, całość poparta jest cytatami. Wypracowanie zawiera 305 słów.

„Albatros” interpretacja wiersza Charlesa Baudelaire

„Albatros ” to tytuł jednego z wierszy autorstwa Charlesa Baudelaire. Analizując utwór należy stwierdzić, że jego tematyka nawołuje do popularnej w modernizmie koncepcji uznającej, iż poeta jest człowiekiem niezwykłym, wznoszącym się ponad przeciętność społeczeństwa. Jego talent okupiony jest jednak ciężkim losem, artysta pozostaje odrzucony i niezrozumiany przez otoczenie, jest wykluczany i częstokroć poniżany. Dzieła stanowią natomiast dowód talentu, który potrafi zbliżać do absolutu.

Tytułowy albatros staje się symbolem reprezentującym poetę i jego los. Początkowo czytelnik poznaje opis ptaka, delikatnego i pięknego. Obserwowany w locie porusza się z niezwykłą gracją, wywołuje podziw i zachwyt wszystkich. Niestety gdy załoga statku podchwyca zwierzę i pozostawia na pokładzie zmuszając do chodzenia „czar pryska”, okazuje się, że ptak jest ociężały i niezgrabny. Jak mówi cytat: „ o jakiż jesteś marny, jak szpetny z bliska”. Skrzydła, które umożliwiają wysoki lot na ziemi stanowią przeszkodę, ptak nie potrafi dostosować się do „naziemnego” trybu życia, jego dusza i fizjonomia została stworzona do lotu. Ten obraz posłużył autorowi do uwidocznienia sylwetki artysty, to on bowiem na swym talencie wzbija się jak na skrzydłach ponad przeciętność. Siła artysty pozostaje ukryta w jego dziełach, to one wznoszą ku absolutowi. Jeśli jednak zmusi się poetę do próby codziennej szarej egzystencji jak ptak sprowadzony na ziemię traci on swą wyjątkowość: „ wiecznie się o swe skrzydła potyka ”. Niezrozumiany talent staje się przeszkodą, cechą która odróżnia artystę od innych ludzi. Jak widać więc choć artysta otrzymał niesamowity dar wznoszenia się ponad świat przeciętności musi płacić za to wysoką cenę. W życiu codziennym pozostaje bowiem odrzucony często nawet poniżany, taki los sprawia, że jest samotny nawet w tłumie.

Zakańczając należy wskazać budowę utworu. Wiersz zawiera się w czterech zwrotkach. Autor zastosował następujące środki artystyczne: metafory „ Wiecznie się o swe skrzydła potyka ”, epitety: „ albatrosy białe ”, porównania: „ skrzydła jak wiosła ”.

Rozwój demokracji szlacheckiej – wypracowanie z historii
Szlachta w Polsce stanowiła liczną grupę, gdyż ok. 10 % całej ludności. Była ona bardzo zróżnicowana pod względem majątkowym. Najbogatszą, acz...
Interpretacja i analiza utworów "Droga nad przepaścią" oraz "Widok gór ze stepów Kozłowa"
Nieznana, tajemnicza przyroda to coś, co romantycznych twórców interesowało najbardziej. Góry były elementem przyrody, który z wielką kunsztownością...
„Dziewczynka z zapałkami” H. Ch. Andersen, wypracowanie - streszczenie
„Dziewczynka z zapałkami” H. Ch. Andersena  to bardzo wzruszająca opowieść o małej dziewczynce, która żyła w ubóstwie i nędzy. Jej jedyną...
„Wiatr morski” interpretacja wiersza Stefana Mallarme, wypracowanie
„Wiatr morski” interpretacja wiersza Stefan Mallarme Stefan Mallarme  jest autorem wiersza „ Wiatr morski ”. Podmiot liryczny utworu to sam poeta,...
„Cnota grunt wszystkiemu” Daniel Naborowski – analiza wiersza
„Cnota grunt wszystkiemu” Daniel Naborowski – analiza wiersza Daniel Naborowski to jeden z najwybitniejszych poetów doby baroku, należy zauważyć,...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *