Jednym z najpowszechniejszych rodzajów gwintu złącznego jest gwint metryczny, powszechnie stosowany z kilku względów, głównie dzięki zdolności do samohamowania i dużej wytrzymałości z uwagi na jego duży kąt. Jest kilka rodzajów gwintów metrycznych, a do najpopularniejszych należą gwinty stożkowe, okrągłe, trójkątne czy trapezowe. Ten typ gwintu najczęściej jest oznaczany literką M. Warto mieć na uwadze fakt, że gwinty występujące w śrubach mogą mieć różne rozmiary. Dlatego też, aby upewnić się, że wybrany rozmiar będzie prawidłowy, warto sprawdzić tabelę skoków gwintów.
Czym właściwie jest skok gwintu i jak go zmierzyć? W przypadku gwintu metrycznego skokiem gwintu jest odległość jaka znajduje się między jego wierzchołkami. Jeśli więc przy gwincie będzie znajdował się opis M20x2,5 to należy odczytać go w taki sposób, że jego wierzchołki są oddalone od siebie na 2,5 mm. W gwintach calowych istotne jest to, jak dużo wierzchołków znajduje się na odcinku jednego cala.
Są dwa sposoby mierzenia skoku gwintu. Pierwszym jest wzorzec gwintu, a drugim użycie suwmiarki. Przy wzorcu gwintu korzysta się z listków wzorcowych. W tym miejscu warto sprawdzić tabelę skoków gwintów metrycznych, która uwzględnia najpopularniejsze i najczęściej wykorzystywane w praktyce wymiary gwintów. Tabel uwzględnia tez dodatkowe informacje w tym klasyfikację gwintów np. ze względu na ich kształt, sposób skręcania czy umiejscowienie. Co więcej tabela uwzględnia również wymiary gwintów calowych. Różnice pomiędzy tymi dwoma typami gwintów są w niewielkie i odnoszą się to wartości w jakiej wrażona jest jego średnica i skok. W gwintach calowych te wartości są wyrażane w calach.
Najpowszechniejszą metodą mierzenia skoku gwintu jest użycie urządzenia pomiarowego np. suwmiarki. Otrzymany wynik podpowie też, czy jest gwint metryczny (jeśli wynik pomiaru jest liczbą całkowitą) czy calowy.
