Słowo dialektyka pochodzi z greki od dialogos – rozmowa i dialektos – sposób mówienia. Dialektyka to pojęcie rodem z filozofii marksistowskiej jest to mechanizm ścierania się przeciwieństw w materii w tym także materii społecznej. Mechanizm ten stanowi podstawową siłę w rozwoju świata i rozwoju historycznym. Dialektyka jest również opartą na tym mechanizmie metodą poznawania i przekształcania świata. W starożytności i średniowieczu za dialektykę uznawano generalnie sztukę prowadzenia dyskusji i dochodzenia do prawdy poprzez ukazywanie sprzeczności w sposobie myślenia rozmówcy. W czasach współczesnych dialektykę jako teorie bytu gdzie rozwój rzeczywistości następuje jako ścieranie się i jednoczenie przeciwieństw pojmowali między innymi: Giordano Bruno i Hegel. Na dialektyce heglowskiej opierał się w znacznej mierze Karol Marks.