Arkadia to pojęcie oznaczające fikcyjna krainę, która uważana była przez artystów za krainę wiecznego szczęścia. Swoisty raj na ziemi, gdzie panuje wieczny spokój, ład i porządek. Żyje się w nim dostatnio, beztrosko i szczęśliwie. Wizja ta po raz pierwszy pojawiała się w „Bukalikach” Wergiliusza. Ten specyficzny rodzaj powieści alegorycznej stał się bardzo popularną formą w literaturze europejskiej. Duży wpływ na fakt ten miało dzieło Jacopa Sannazzara pod tytułem „Arkadia”, które było romansem pasterskim.
W literaturze nowożytnej symbol Arkadii często sprowadzał się do domu, w którym panuje spokój i harmonia. W literaturze polskiej motyw Arkadii przejawia się u Adama Mickiewicza w Panu Tadeuszu (obraz Soplicowa), Cypriana Kamila Norwida w wierszu Moja piosenka II (utracona ojczyzna), Bruno Schulza w Sklepach cynamonowych (świat widziany oczami dziecka) oraz u Czesława Miłosza w Dolinie Issy, gdzie utracona ziemia została przyrównana do Arkadii.[wikipedia]
Arkadia to również kraina historyczna, obecnie prefektura w środkowej części Półwyspu Peloponeskiego (z dostępem do Morza Egejskiego), w regionie administracyjnym Peloponez, ze stolicą w Tripolisie.
Zobacz testy z języka polskiego dla szkół średnich i gimnazjum