Początki 1 Dywizji Pancernej
Broń pancerna nie była zbyt rozpowszechniona w polskiej armii w chwili wybuchu II wojny światowej, dlatego też za prawdziwy początek tego rodzaju broni uważa się dopiero okres formowania większych formacji w Wielkiej Brytanii, rozpoczęty w 1940 roku i finalizowany dopiero w dwa lata później. Polska dywizja pancerna, wchodząca w skład wojsk obrony brytyjskiego wybrzeża, początkowo stanowiła część sił broniących Wysp Brytyjskich przed spodziewaną inwazją.
Chrzest bojowy 1 Dywizji Pancernej
Chrzest bojowy 1 Dywizja Pancerna odbyła dopiero po przerzuceniu do Normandii. Od pierwszych dni miała współdziałać w uderzeniu na Falaise. Zacięte walki, toczone wspólnie z Kanadyjczykami, stały się jednym z ważniejszych w historii polskiego oręża. Operacja zdobycia Falaise to pierwsze kontakty bojowe Polaków z Niemcami. Zacięte walki nie zawsze udawało się rozstrzygnąć od razu na korzyść wojsk alianckich, jednak szybko polscy pancerniacy zdobyli uznanie nie tylko wśród sojuszniczych żołnierzy czy też niemieckich przeciwników, ale również i mieszkańców wyzwalanych ziem.
Po sukcesie pod Falaise, gdzie 1 Dywizja Pancerna została poddana prawdziwej próbie ogniowej, przebywając przez kilka dni w okrążeniu, polscy żołnierze przemieszali się dalej, przechodząc z Normandii aż do Holandii i Belgii, bronionych coraz bardziej zaciekle przez Niemców, zdających sobie doskonale sprawę z tego, że niebawem zostaną zepchnięci do walk na terenach niemieckich.
Najbardziej znane są walki o holenderską Bredę, toczone przez dwa dni. Mimo zaciekłego oporu oddziałów niemieckich, Polakom udało się zdobyć miasto nie tylko przy stosunkowo niewielkich stratach własnych, ale przede wszystkim z poszanowaniem życia cywili. Do dziś dnia jest żywa pamięć i wdzięczność mieszkańców miasta za wyzwolenie spod niemieckiej okupacji.
Zdobycie Wilhelmshaven
Swój szlak bojowy 1 Dywizja Pancerna pod dowództwem generała Stanisława Maczka zakończyła w Niemczech. Ostatnią akcją bojową było wzięcie udziału w ataku na Wilhelmshaven, jednej z najważniejszych portów dla niemieckiej marynarki wojennej. Zacięte walki zostały ostatecznie rozstrzygnięte na stronę aliantów, a polscy żołnierze zdobyli miasto, jednocześnie biorąc do niewoli wielu niemieckich marynarzy, z admirałami włącznie.
Zdjęcie z pochodzi z domeny publicznej.
Po zakończeniu działań bojowych generał Maczek przestał być dowódcą 1 Dywizji Pancernej, żołnierze pozostawali jeszcze przez kolejne dwa laty na ziemiach niemieckich, współpracując z innymi wojskami alianckimi. W 1947 roku 1 Dywizja Pancerna została rozformowana, a jej żołnierze jedynie w niewielkiej części powrócili do kraju.
1 Dywizja Pancerna to jedna z najbardziej znanych formacji wojskowych Wojska Polskiego. Jako spadkobiercy tradycji husarskich, o czym świadczy nawiązanie w symbolice, z całą pewnością wnieśli swój wkład do najjaśniejszych momentów chwały polskiego oręża.
Autor artykułu
Artykuł został przygotowany przez surgepolonia.pl, pierwszą na świecie markę odzieży patriotycznej łączącą tematykę patriotyczną z najnowszymi trendami designu.